Er is de laatste tijd iets veranderd. In mij bedoel ik.
Ik heb ontdekt dat ik het niet eens ben iemand; iemand waar ik lang tegenop gekeken heb.
Lange tijd heb ik diens visie voor waar aangenomen. Totdat ik besloot dat wij een andere mening hebben.
Wat het voor mij zo belangrijk maakte, was dat het ging over mijn aandeel in waarom ons contact niet lekker loopt, over mij dus. Over wie ik ben en wat ik doe.
Ik heb mijn moed verzameld en laten weten wat ík vind: het ligt bij ons beiden. Wellicht een open deur: waar twee kijven hebben twee schuld. Maar voor mij in deze relatie een geweldige eyeopener.
Het was heerlijk om mijn rug te rechten en te laten weten waar ik sta.
En ik heb een wonderbaarlijke ontdekking gedaan.
Vanaf dat moment kijk ik anders naar mezelf: met (nog) meer waardering en respect. WOW!
Hoe belangrijk is het dus om te durven zeggen: dit ligt niet aan mij, dit ligt aan jou.
Maar moet je dan niet naar je eigen aandeel in de situatie kijken?
Zeker wel. Als de knoop bij jou ligt, kun je hem niet ontwarren door naar de ander te kijken.
Maar je hoeft het aandeel (of de mening) van de ander niet ‘op te eten’ en tot jouw verantwoordelijkheid te maken.
Je mag jouw waarheid blijven waarderen als de ander een andere mening heeft.
Je mag jezelf ontheffen van de etiketten die anderen op je plakken waardoor jij minder lijkt dan je bent.
Heb je zin om eens in de spiegel te kijken hoe dit bij jou werkt? Vraag je dan eens af:
In hoeverre laat jij anderen jouw zelfbeeld bepalen?
Ga jij staan voor jouw waarheid?
Doe jij jezelf recht in de manier waarop je over jezelf denkt?
En: wordt je gelukkig van de manier waarop je het nu doet?
Ennuh…:
Als je het niet eens bent met wat ik hierboven schrijf… denk gewoon lekker voor jezelf en vindt wat jij vindt!